Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Τις παράγκες παρασέρνουν πάντα οι τυφώνες.

           Τις παράγκες παρασέρνουν πάντα οι τυφώνες, σκορπώντας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα τις ζωές που κουρνιάζουν μέσα τους. Τα γερά, καλά δομημένα, κτίρια αντέχουν συνήθως, όσο και αν πιεστούν, προστατεύοντας τελικά αποτελεσματικά τους ενοίκους τους.  
            Η αύξηση στη συχνότητα και την ένταση των τυφώνων, αλλά και άλλων καιρικών φαινομένων, λένε πλέον πολλοί πως είναι απότοκος της υπερβολικής κακοποίησης του περιβάλλοντος του πλανήτη. Μόνο που το περιβάλλον ξεσπά όχι σ΄ όσους δεν φταίνε, αλλά σ΄ εκείνους που έχουν τη μικρότερη ευθύνη για τα όσα υποφέρει. Ρυπαίνουν και μολύνουν και οι φτωχοδιάβολοι των παραγκών, αλλά οδηγούμενοι απ΄ την ανάγκη τους για επιβίωση. Και πάλι όμως το μέγεθος της δικής τους  μόλυνσης και ρύπανσης δεν είναι τίποτα μπροστά σ΄ εκείνα που προκαλούν όσοι το κάνουν συνειδητά και έχοντας πλήρη γνώση των συνεπειών των πράξεων τους, οι οποίες στοχεύουν μόνο στο κέρδος. Δεν έχει σημασία αν το ονομάζουν «ανάπτυξη», «ευημερία» ή με οποιοδήποτε άλλο όνομα, καθώς η ουσία δεν αλλάζει και η ουσία λέγεται κέρδος. Ένα κέρδος που δεν μοιράζεται, δεν αποκεντρώνεται γιατί στην παράγκα δεν θα πιάσει και τόπο. Το πολύ, πολύ να αξιοποιηθεί για να αγοράσεις μια λαμαρίνα παραπάνω. Αυτή τη λαμαρίνα που δεν παρέχει καμιά επιπλέον προστασία απέναντι στον οποιοδήποτε τυφώνα, αλλά που μπορεί να γίνει ένα επιπλέον φονικό όπλο…     
   
            Οι τυφώνες, οι κυκλώνες κ.α. προτιμούν συνήθως μέρη μακρινά και εξωτικά, καθώς ξέρουν πως εδώ στην Ευρώπη δεν τους χρειαζόμαστε. Εξάλλου, μας φτάνει και μας περισσεύει ο τυφώνας της οικονομικής κρίσης, ο οποίος όμως έχει μια διαβολική ομοιότητα με αυτόν που έπληξε πρόσφατα τις Φιλιππίνες. Και ο δικός μας τις παράγκες παρασέρνει και σαρώνει.
            Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης η Γερμανία, η μεγάλη μητέρα, ή μεγάλη κατάρα της Ευρώπης, συσσωρεύει διαρκώς πλεονάσματα, όπως λέει η ειδησεογραφία, την ώρα που σχεδόν σ΄ όλα τα υπόλοιπα μέρη και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό Νότο, σωριάζονται παντού χαλάσματα. Τόσο προκλητικά είναι δε τα πλεονάσματα που συγκεντρώνει κάθε μήνα πλέον η Γερμανία που ενοχλήθηκαν μέχρι και κάποιοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, οι οποίοι διαρρέουν πως θα το κάνουν θέμα. Ελπίζουμε να μην είναι πολύ σκληροί μαζί της και της δημιουργήσουν ψυχολογικό πρόβλημα…
            Μπορεί να φανεί σκληρό έως και φρικαλέο, αλλά θα ΄χε πραγματικά ενδιαφέρον να μπορούσαμε να δούμε την εξής εικόνα στο μέλλον. Κάποιος τυφώνας, να εξαφανίσει άπαξ δια παντός τις παράγκες και το περιεχόμενο τους. Τι θα έκαναν άραγε οι ένοικοι των καλοχτισμένων πολυτελών κτιρίων; Μοιάζει οξύμωρο αλλά στις παράγκες χρωστούν την ύπαρξη τους τα κτίρια.
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μόνο που φαντασία εδώ στα δικά μας αρχίζει και ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα.
Στις Φιλιππίνες δεν επαρκούν οι σάκοι για να περισυλλέξουν τα τουμπανισμένα πτώματα.

Στην Ευρώπη της κρίσης δεν επαρκούν τα ήδη εφαρμοσμένα προγράμματα «σωτηρίας» και έρχονται και άλλα για να αποτελειώσουν τις παράγκες που απέμειναν, για τα οποία μάλιστα θα πρέπει να πούμε ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Γιαλάν Ντουνιάς» του Μιχάλη Πιτένη, εκδόσεις Γράφημα Της Δήμητρας Καραγιάννη (περ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, τ. 211-212, χειμώνας 22-23)

Ο Μ.Π. είναι από τις διακριτές πνευματικές οντότητες της πόλης, της περιοχής και όχι μόνο. Συγγραφέας πολλών μυθιστορημάτων, τα οποία όχι άδ...