Το κράτος- τοκογλύφος θα μας στείλει φυλακή.

           Στην Ελλάδα ποτέ κανένας φόρος δεν χαρακτηρίστηκε δίκαιος για έναν απλό λόγο. Τον πλήρωναν πάντα όσοι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν κι ας μην είχαν τα μεγαλύτερα εισοδήματα. Έτσι, ακόμα και άνθρωποι που αμείβονταν απ΄ το κράτος, δυσανασχετούσαν για τους φόρους που πλήρωναν σ΄ αυτό, εκτιμώντας πάντοτε πως αυτοί είναι και τα κορόιδα. Λογικό και επόμενο ήταν η σχέση κράτους- πολιτών να γίνει μια σχέση που μόνο ως φιλική δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

            Όσοι είδαν στα μνημόνια των τελευταίων χρόνων εκτός απ΄ το μονόδρομο για να γλιτώσουμε τη χρεοκοπία και την ευκαιρία για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο κράτος προκειμένου να γίνει, επιτέλους, σύγχρονο και αποτελεσματικό, ίσως να ήλπιζαν πως αυτές θα οδηγούσαν, σ΄ ένα εύλογο χρονικό διάστημα, και στη βελτίωση της σχέσης κράτους- πολιτών. Κάτι τέτοιο θα συνέβαλε καθοριστικά στο να προχωρήσουμε με καλύτερες προϋποθέσεις την εποχή που θα ακολουθούσε μετά την κρίση.

            Για να βελτιωθεί, όμως, μια σχέση και να κρατηθεί σε καλό επίπεδο πρέπει να συμβάλλουν και οι δύο και όχι ο ένας μονίμως να απαιτεί και ο άλλος απλώς να πληρώνει. Ό,τι δηλαδή συνέβη στη σχέση κράτους- πολιτών τα τελευταία τρία χρόνια, με το πρώτο να επιβάλει διαρκώς νέες υποχρεώσεις και τους πολίτες να μην ξέρουν πια από πού θα αρχίσουν και πού θα τελειώσουν. Αν τελειώσουν ποτέ.

            Τα τελευταία τρία χρόνια ακόμα και ο πιο καλόπιστος και νοικοκυρεμένος πολίτης είδε τα εισοδήματα του να ψαλιδίζονται σχεδόν καθημερινά με αποτέλεσμα να αδυνατεί, αντικειμενικά, να πληρώνει τα δάνεια που είχε συνάψει για την αγορά σπιτιού, αυτοκινήτου κ.τ.λ. Ταυτόχρονα, έβλεπε τους άμεσους και έμμεσους φόρους να αυξάνονται καθημερινά σε τέτοιο βαθμό που από ένα σημείο και έπειτα να είναι αδύνατον να είναι συνεπής. Όπως ήταν λογικό και επόμενο, η τράπεζα ξεκίνησε το δικαστικό της αγώνα για να διεκδικήσει τα οφειλόμενα, αλλά τελικά δεν ήταν και η μόνη. Το κράτος άρχισε να διεκδικεί όσα έχει και εκείνο να λαμβάνει, αλλά με μια μεγάλη διαφορά. Καμιά τράπεζα δεν μπορεί να σε στείλει φυλακή αν της χρωστάς 5.000 ευρώ και κάτι. Το κράτος όμως μπορεί. Η τράπεζα διεκδικεί όσα έχει δανείσει. Με τόκο φυσικά που μπορεί να είναι από υπερβολικός έως παράλογος. Το κράτος διεκδικεί κάτι περισσότερο. Την ίδια την προσωπική σου ελευθερία.

Φυσικά, όλοι οι αρμόδιοι διατείνονται πως δεν θέλουν να στείλουν φυλακή κανένα, ειδικά για τόσο μικρά χρέη. Έχουν όμως τη δυνατότητα να το κάνουν.

Για τις τράπεζες λέγεται από πάντα πως λειτουργούν ως θεσμοθετημένοι τοκογλύφοι. Για το σημερινό ελληνικό κράτος τι μπορεί να πει κανείς;

Μάλλον ότι και αυτό πλέον λειτουργεί ως ένας στυγνός και άκαρδος τοκογλύφος. Ένας τοκογλύφος που, αργά ή γρήγορα θα μπορεί να μας στείλει φυλακή, καθώς κάτι τέτοιο προβλέπεται και με το Νόμο. Το μόνο παρήγορο είναι πως δεν υπάρχουν τόσες φυλακές για να μας χωρέσουν όλους… Εκτός και αν αποφασίσουν να περιφράξουν τη χώρα με συρματοπλέγματα και μας κλείσουν μια και καλή.