Παραλογισμός!

            Μέχρι τέλος του 2013 θα απολυθούν από το δημόσιο τομέα 12.500 υπάλληλοι.

            Μέχρι τέλος του 2013 θα προσληφθούν στο δημόσιο τομέα 10.000 υπάλληλοι.

            Δεν πρόκειται για καλοκαιρινό αστείο, ούτε για παραδοξολογία, αλλά για δύο ειδήσεις που προκύπτουν απ΄ τις πρόσφατες δηλώσεις του αρμοδίου Υπουργού, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κυκλοφορεί στην ελληνική κεντρική πολιτική σκηνή έχοντας ενδυθεί το ρόλο του μέγα μεταρρυθμιστή, άγνωστο προς το παρόν γιατί.

            Επειδή δεν είναι σωστό και πρέπον να κρίνουμε κανέναν επιπόλαια και από τους τίτλους μόνο των ειδήσεων που τον αφορούν, όσο και αν διαβάσει κανείς αναλυτικά τα κείμενα που τις συνοδεύουν πάλι δεν θα κατανοήσει το πώς και το γιατί.

            Όπως δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει γιατί έπρεπε να απολυθεί το 100% των υπαλλήλων της ΕΡΤ, να μαυρίσουν οι οθόνες των τηλεοράσεων και να σιγήσουν τα ραδιόφωνα, για να επαναπροσληφθεί το 80% αυτών, σύμφωνα με δήλωση του αρμόδιου (!) Υφυπουργού στη νέα δημόσια τηλεόραση. Δηλαδή, το 20% των όσων εργαζόταν στην ΕΡΤ και δεν θα ξαναπροσληφθούν ήταν οι φαύλοι και οι διεφθαρμένοι, εξ αιτίας των οποίων την έκλεισαν; Μα αν δεν κάνουμε λάθος τόσοι είναι περίπου όσοι είχαν δικαίωμα να βγουν στη σύνταξη…

Λεπτομέρειες, θα μου πείτε, αλλά τελικά αυτές οι λεπτομέρειες είναι που δείχνουν την εικόνα ολόκληρη, αυτού που ονομάζεται σήμερα «μεταρρύθμιση, ή εξυγίανση του δημοσίου τομέα μέσω του προγράμματος κινητικότητας». Μια εικόνα στην οποία εύκολα και δίκαια μπαίνει η λεζάντα παραλογισμός, γιατί τελικά αυτό ακριβώς είναι.

Διότι πώς αλλιώς να ονομάσεις το σχέδιο αυτό μέσω του οποίου στο ίδιο χρονικό διάστημα πρόκειται να προσληφθούν τόσοι όσοι θα απολυθούν;    

Βέβαια επειδή η λέξη μεταρρύθμιση εξακολουθεί να ασκεί μια γοητεία σ΄ ένα μέρος των πολύπαθων Ελλήνων, χρησιμοποιείται κατά κόρον για να δικαιολογήσει αυτό που θυμίζει σχέδιο άρπα κόλλα και να αναγορεύσει σε μέγιστους μεταρρυθμιστές πολιτικούς που δεν ξέρουν κατά πού παν τα τέσσερα, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά πώς να πλασάρουν το ανύπαρκτο έργο τους βαφτίζοντας το ως «εθνικό έργο».

Η μεταρρύθμιση είναι επίσης μια λέξη που αρέσει στους ξένους δανειστές μας, οι οποίοι φυσικά δεν τρώνε κουτόχορτο και πίσω από κάθε… μεταρρυθμιζόμενο υπάλληλο κοιτούν να δουν αν προκύπτει κάποιο δημοσιοοικονομικό όφελος, για να διασφαλίζονται τα χρήματα τους. Γι΄ αυτό στραβώνουν όταν βλέπουν μεταρρυθμίσεις τύπου ΕΡΤ όχι απλώς να μην αποφέρουν ούτε εύρω όφελος, αλλά να μας στοιχίζουν και κάτι παραπάνω καθώς οι απολυμένοι, λογικά και δίκαια, πρέπει και να αποζημιωθούν, ανεξάρτητα αν επαναπροσληφθούν. Και επειδή στράβωμα των δανειστών σημαίνει νέα μέτρα, οριζόντια, κάθετα και με τη λογική όποιον πάρει ο χάρος, τελικά κάθε μεταρρύθμιση για την οποία είχαμε μέχρι και διαγγέλματα απ΄ τον άλλο… μεταρρυθμιστή της ζωής μας, τον Πρωθυπουργό, την πληρώνουμε όλοι μας και όχι μόνο όσοι βρίσκονται σήμερα στο δρόμο. Οπότε, καταλαβαίνετε πού πάει το πράγμα…