Πολιτικοί… γυρολόγοι!

            Το γεγονός είναι παλιό, αλλά έχει την αξία του. Βουλευτής δέχτηκε την επίσκεψη πολιτικού στελέχους με ισχυρή επιρροή σε μεγάλη μάζα ψηφοφόρων, που ανήκε στο γραφείο άλλου βουλευτή και εσωκομματικού του αντιπάλου, ο οποίος δηλώνοντας δυσαρεστημένος ζήτησε να ενταχθεί στο δικό του. Η αντίδραση του ήταν άμεση και… κεραυνοβόλα. Τον χαστούκισε και δείχνοντας του την πόρτα είπε: «Γύρνα εκεί απ΄ όπου ήρθες ή αλλιώς πήγαινε σπίτι σου».

            Η αξία του γεγονότος έγκειται στη σπανιότητα του καθότι η πολιτική μας ιστορία είναι γεμάτη ανάλογων περιστατικών, αλλά με διαφορετική κατάληξη. Την παρέλαση πολιτικών στελεχών (σ. σ. ή παραγόντων) απ΄ το ένα γραφείο στο άλλο, κυρίως του ιδίου πολιτικού χώρου ή κόμματος, χωρίς φυσικά να λείπουν οι υπερβάσεις και οι μεταπηδήσεις ακόμα και στους… προαιώνιους εχθρούς της αντίπαλης όχθης. Απλώς οι τελευταίες ήταν λιγότερες και αριθμητικά και στατιστικά.

            Όλα αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν καθώς από τότε που άλλαξε το πολιτικό τοπίο της χώρας εξ αιτίας της κρίσης, τα μάτια μας είδαν πολλά.

            Πολιτικά στελέχη που κάποτε ορκίζονταν στο όνομα συγκεκριμένων προσώπων και χώρων και τα εκμεταλλεύονταν (σ. σ. με την… καλή έννοια το λέμε, καθώς το έκαναν πάντοτε προς όφελος του λαού), ήταν απ΄ τα πρώτα που πήραν στο χέρι το λίθο του αναθέματος και αφού στόχευσαν σωστά και προσεκτικά για να μην πάει χαμένη η βολή τους, άνοιξαν πανιά για άλλη γη και άλλα μέρη, προς τα εκεί όπου φυσούσε ο άνεμος της συγκυρίας.

            Τα περισσότερα, αν όχι όλα, έφτασαν εξαγνισμένα και καθαρά, καθώς σημασία δεν έχει, τελικά, ποιες πράξεις και ενέργειες προσδιόρισαν την πορεία του παρελθόντος σου, αλλά πόσο εύκολα μπορείς να τις αποκηρύξεις και να τις διαγράψεις, κι ας ακυρώνεις έτσι επί της ουσίας τον ίδιο σου τον εαυτό.

            Μόνο που ο εαυτός του καθενός μας δεν είναι σαν το παλιό ρούχο που μπορείς πολύ απλά να το πετάξεις για να απολαύσεις το καινούργιο και ακόμα και αν το μεταποιήσεις με μαεστρία πάλι θα φαίνονται τα σημάδια απ΄ τις παλιές ραφές και το προηγούμενο σχέδιο. Αυτό ούτε κακό είναι, ούτε ντροπή. Άλλο είναι, όμως, να το μεταποιείς και να το μετατρέπεις επειδή συνειδητοποίησες, έστω και καθυστερημένα, πως πια δεν σου ταιριάζει, αλλά να συνεχίζεις να το φοράς, και άλλο να το πετάς και να το τσαλαπατάς εσύ ο ίδιος σαν να ΄ταν ένα ρούχο που έντυνε ένα ξένο κορμί.

            Δυστυχώς, γέμισε ο τόπος πεταμένα ρούχα και πολιτικά στελέχη που καμαρώνουν μες τα νέα τους κοστούμια. Το ότι κατάφεραν και τα ταίριαξαν τόσο καλά πάνω τους είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας τους.

            Πριν την κρίση, απλώς άλλαζαν θέσεις, απόψεις και στρατόπεδα κινούμενοι όμως πάντα στους ίδιους πολιτικούς χώρους. Μετά την κρίση δεν είναι σίγουρο πως όπου κοιμηθούν εκεί και θα ξυπνήσουν. Σ΄ ένα πολιτικό τοπίο που θυμίζει κινούμενη άμμο αυτοί οι πολιτικοί γυρολόγοι μπορεί να βρεθούν παντού. Από δεδηλωμένοι δημοκράτες, υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής. Από μετριοπαθείς δεξιοί, θιασώτες της ανανεωτικής Αριστεράς.

            Και θα συνεχίσουν να το κάνουν, όσο εξακολουθούν να αγνοούν την πραγματική έννοια της αξιοπρέπειας και του αυτοσεβασμού. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν φρένο στην κατρακύλα όλων αυτών των πολιτικών γυρολόγων είναι οι πολίτες, όταν αρχίσουν να ηρεμούν και καθαρίσει η σκέψη τους, γιατί ακόμα θυμωμένοι και επηρεασμένοι, και με το δίκιο τους, απ΄ όσα τους προκάλεσε η κρίση εξακολουθούν και τους επιβραβεύουν με την ψήφο τους.