Κριτική
για το μυθιστόρημα “Ο Άντερς ο φονιάς και οι φίλοι του” του Γιούνας Γιούνασον-
εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Ένας αναγνωρισμένος
φονιάς, τρόφιμος των φυλακών τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, μια απολυμένη
απ΄ το ποίμνιο της ιερέας και ένας νεαρός άνδρας που δεν τραβά την προσοχή και
το ενδιαφέρον κανενός, δε φαίνεται να έχουν κανένα απολύτως κοινό στοιχείο.
Παρόλα αυτά όμως και εξ αιτίας μιας σειράς τυχαίων γεγονότων θα συνθέσουν ένα
άκρως αποδοτικό εμπορικά τρίο, που αρχικά θα εξαπατήσει τον υπόκοσμο της
Σουηδίας και μερικούς ευυπόληπτους πολίτες αποσπώντας τους μεγάλα ποσά, στη
συνέχεια θα ιδρύσει τη δική του εκκλησία που θα αποδειχθεί, έστω και για λίγο,
μια χρυσοφόρα επιχείρηση και θα ξανασμίξει στήνοντας το νέο επιχειρηματικό του
πλάνο πάνω στο μύθο του Αη Βασίλη!
Αυτή, σε
αδρές γραμμές, είναι η αφηγηματική πορεία που ακολουθεί το νέο μυθιστόρημα του
πολυδιαβασμένου και επιτυχημένου ήδη Σουηδού συγγραφέα Γιούνας Γιούνασον, “Ο Άντερς
ο φονιάς και οι φίλοι του” που κυκλοφορεί απ΄ τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Τα υλικά
που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας δεν είναι μια πρωτότυπη ιστορία, ούτε ήρωες που
ξεχωρίζουν για κάποιο λόγο. Καταφέρνει όμως να μας προσφέρει ένα συναρπαστικό
και απολαυστικό βιβλίο χάρη στη σάτιρα που χρησιμοποιεί. Σάτιρα που κατά
περίπτωση είναι αιχμηρή, ωμή, τραχιά, έως και ασεβής. Δεν είναι όμως σε καμιά
περίπτωση φθηνή και εύκολη. Δεν προσβάλει, δεν μειώνει, δε χλευάζει. Τοποθετεί χάρη στη συγγραφική μαεστρία και
την οξυδέρκεια του συγγραφέα έναν μεγεθυντικό φακό πάνω σ΄ αυτή τη σκανδιναβική
κοινωνία, για να αποκαλύψει ορισμένες πολύ χαρακτηριστικές και άγνωστες για
πολλούς πτυχές της, τις οποίες κριτικάρει με χιούμορ, έστω και αν σε πολλές
περιπτώσεις μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έως και βιτριολικό.