Όχι άλλη διχόνοια…

« Ύμνος εις την Ελευθερίαν»

Διονύσιος Σολωμός

«…

144.- Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει,
"πάρ' το", λέγοντας, "και συ".

145.- Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
έχει αλήθεια ωραία θωριά.
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.

146.- Από στόμα οπού φθονάει,
παλληκάρια, ας μην πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή.

147.- Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά:
"Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά".

…»

Αν κάτι έχει αξία τούτες τις δύσκολες και πρωτόφαντες για όλους μας ώρες, είναι να μη διολισθήσουμε σ΄ αυτό που φαντάζει ως το χειρότερο απ΄ όλα. Τη διχόνοια.

Όσοι μας παροτρύνουν και μας εξωθούν προς τα εκεί με τα λεγόμενα και τις πράξεις τους, το κάνουν επειδή διαφορετικά δεν θα είχαν κανένα λόγο ύπαρξης.

Αν τούτες τις ώρες σταυρώσουμε όποιον εκφράζει διαφορετική άποψη, πετροβολήσουμε και απαξιώσουμε τον άλλον, είναι πολύ πιθανό να έχουμε στερήσει απ΄ τον ίδιο μας τον εαυτό τη δυνατότητα να πάρει μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσει ποτέ.

Τελικά, όποια και αν είναι η λύση στο πρόβλημα, την οποία θα έχουν προκρίνει οι περισσότεροι, οι επιπτώσεις της θα είναι ίδιες για όλους μας. Σωστή ή λάθος, θα είναι ευκολότερο να την αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό ή να τη διορθώσουμε, μόνον εφόσον ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για τον κοινό σκοπό.        

Δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο. Όσοι γνωρίζουν καλά την ιστορία μας λένε πως διχαστήκαμε, δυστυχώς, αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Είναι μια ευκαιρία να αποδείξουμε πως μας ενδιαφέρει πλέον μόνο το μέλλον.

Το μέλλον στο οποίο θα βαδίσουμε όλοι μαζί, αφήνοντας πίσω ως μοναδικά θύματα τις κακές μας συνήθειες.