Η εποχή των καιροσκόπων.

           Ό,τι ζούμε, ως κοινωνία και ως άτομα, είναι επώδυνο. Για τους περισσότερους. Εξηγεί δε τις αντιδράσεις μας, αλλά και γιατί αυξάνονται και πληθύνονται ολόγυρα μας οι κάθε λογής καιροσκόποι. Γιατί δυστυχώς αυτό συμβαίνει.

 Δεν είναι φρούτο εποχής, αλλά παντός καιρού. Είναι όμως τέτοια η εποχή μας που αυτά τα «φρούτα» αποδεικνύουν πως βρίσκουν πιο πρόσφορο έδαφος σε ένα περιβάλλον σαν το σημερινό. Τρέφονται απ΄ τη σήψη αξιών, βεβαιοτήτων και δεδομένων, αναζωογονούνται μέσα στη σύγχυση και ευδοκιμούν χάρη στην ανάγκη μας να εκτονωθούμε, να βγάλουμε, έστω και λίγο, απ΄ το άδικο βάρος που φόρτωσαν στις πλάτες μας.

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Το μέλλον, όσο και αν θέλεις, ποτέ δεν θα μπορέσεις να το προβλέψεις με ακρίβεια. Μήπως θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να το δούμε μέσα απ΄ το παρελθόν; Ίσως, αν είχαμε καταφέρει να ξεκολλήσουμε απ΄ αυτό το παρελθόν που δείχνει να ΄ναι γαντζωμένο πάνω μας (ή μήπως εμείς πάνω σ΄ αυτό;). Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε ότι κάνουμε σήμερα ό,τι και χθες;

Πορευόμαστε για αυτοδιοικητικές εκλογές με τις επιλογές μας να υπηρετούν τη λογική, «όποιος δεν είναι (ή δεν συμφωνεί)μαζί μας, είναι εχθρός μας», με αποτέλεσμα να αποδεχόμαστε και να επικροτούμε όποιον και ό,τι έφερε μαζί του το κύμα της οργής. Ξεχνάμε βέβαια πως σ΄ αυτές τις περιπτώσεις το κύμα δεν κάνει διαλογή βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, φέρνει μαζί του ό,τι βρει. Ξεχνάμε, γιατί νυν υπέρ πάντων η νίκη, ακόμα και αυτή που θα διχάσει, θα τραυματίσει, θα πάει πίσω αντί για μπροστά, την τοπική κοινωνία που θέλουμε να εκφράσουμε και να καθοδηγήσουμε μέσω των επιλογών μας.  

Βάζουμε το δίλημμα αν με την ψήφο μας στις ευρωεκλογές θα πούμε ναι ή όχι στην Ευρώπη και οι εμφανιζόμενοι ως ακραιφνείς υποστηρικτές του ναι λένε από τώρα όχι στην έννοια και τη λογική της Ευρώπης. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις ότι αποφασίζουν να καταργήσουν την πρόβλεψη για τη συμμετοχή με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι των νόμιμα διαμενόντων μεταναστών στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση; Φυσικά υπάρχει εξήγηση και μάλιστα μικροπολιτικής υφής. Δεν είναι μια απλή απόφαση, αλλά θα αποδειχθεί το ανάχωμα, ελπίζουν οι εμπνευστές της, των ψήφων που θα έφευγαν προς την άκρα δεξιά. Τόσο καλά και τόσο απλά. Πριν μερικές μέρες κατηγορούσαν τον εν δυνάμει εχθρό τους πως με τις αυτοδιοικητικές του επιλογές ρίχνει νερό στο μύλο των ακραίων και τώρα πασχίζουν να κρατήσουν τους ακραίους στους δικούς τους κόλπους! Απλώς αντί για ακραίους τους ονομάζουν «εκλογική πελατεία».

Το κλίμα είναι στραβό. Ποιος δεν το βλέπει; Ο καιροσκοπισμός κάνει θραύση και το τραγικό είναι πως ο ορθός και συναινετικός λόγος δίνει μάχη οπισθοφυλακής απέναντι στον ακραίο και διχαστικό, με τους εκφραστές και θιασώτες του πρώτου να μειώνονται σε όλα τα στρατόπεδα, ή να λυγίζουν και να παραδίδονται στην ορμή των ρητόρων της ευκολίας και της ισοπέδωσης.

Θα ξαναζήσουμε το παρελθόν μας; Οι απαίδευτοι και οι αδαείς έχουν κάθε δικαιολογία να πιστεύουν πως όλα βρίσκονται στο παρόν, λες και αυτό ίπταται, χωρίς να υπάρχει μια βάση του παρελθόντος που το στηρίζει. Οι γνωρίζοντες όμως, όσοι επένδυσαν νιάτα, μόρφωση, ενθουσιασμό και ορμή σε πίστη για ιδέες και ιδανικά, πώς συνηγορούν αλλά και πρωτοστατούν στο πισωγύρισμα;

Επαναλαμβάνουμε το συλλογικό εαυτό μας; Ίσως… Αλλά το βασικό ερώτημα θα πρέπει να είναι πως θα ξεφύγουμε απ΄ αυτόν και πότε…