Την περίοδο του ψυχρού πολέμου η ανθρωπότητα ζούσε,
ως ένα σημείο, με το φόβο μήπως το κουμπί με τα πυρηνικά όπλα (σε Δύση ή Ανατολή)
βρεθεί σε ακατάλληλα χέρια.
Σήμερα και τριάντα χρόνια, περίπου, μετά, το φόβο
ενσαρκώνει ένας στρουμπουλός δικτάτορας και μια μικρή χώρα, όπου οι κάτοικοι
φυτοζωούν και ελέγχεται ακόμα και η παραμικρή κίνηση τους καθημερινά και επί 24ώρου
βάσεως, την οποία οι διαφυγόντες περιγράφουν ως φυλακή ή ως ένα στρατόπεδο
καταναγκαστικών έργων.
"Διότι, όπως ο άνθρωπος, όταν πετύχει την πλήρη ηθικοπολιτική του
ανάπτυξη, είναι το τελειότερο ζώο, έτσι είναι το χειρότερο απ' όλα, όταν ζει
χωρίς νόμους και σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Η χειρότερη μορφή αδικίας είναι
βεβαίως εκείνη που διαθέτει όπλα. Και ο άνθρωπος γεννιέται έχοντας ως όπλα τις
δυνατότητές του για διανοητικές και ηθικές αρετές. Αυτά όμως μπορεί να τα
χρησιμοποιήσει κατεξοχήν και για αντίθετους σκοπούς. Γι' αυτό ο άνθρωπος χωρίς
αρετή είναι το πιο ανόσιο και άγριο ζώο και σχετικά με τις σαρκικές και
γαστριμαργικές απολαύσεις το χειρότερο απ' όλα..."
Κι ο στρουμπουλός δικτάτορας από σαρκικές και
γαστριμαργικές απολαύσεις άλλο τίποτα, καθώς απ' ό,τι δείχνουν οι φωτογραφίες ίσως να είναι ο
μοναδικός ευτραφής στη χώρα του, ο οποίος, την ώρα που οι εξαθλιωμένοι υπήκοοι
μπορούν να αισθάνονται ευγνώμονες επειδή απλώς επιβιώνουν, συλλέγει πανάκριβα
αυτοκίνητα, συλλογή που πλέον εμπλουτίζει και διευρύνει με ακόμα ακριβότερους
πυραύλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου