Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Ο μισητός Σάϋλοκ…

Ανήμερα του θανάτου του μεγάλου άγγλου δραματουργού Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (23 Απριλίου 1616), απ΄ τους αθάνατους χαρακτήρες που δημιούργησε, διαλέγω έναν απ΄ τους απεχθέστερους. Τον Εβραίο Σάϋλοκ, τον ανταγωνιστή του Αντόνιο, στο έργο «Ο έμπορος της Βενετίας».
Τα λόγια του Σάϋλοκ, αυτός ο μικρός μονόλογος του, σε κάποιο σημείο του έργου, συγκλονιστικά.
“Δεν έχει ο Εβραίος μάτια; Δεν έχει ο Εβραίος χέρια, όργανα, σώμα, αισθήσεις, πάθη, συναισθήματα; Μήπως δεν τρέφεται απ΄ τα ίδια φαγιά, δεν πληγώνεται απ΄ τα ίδια όπλα, δεν πεθαίνει απ΄ τις ίδιες αρρώστιες, δεν γιατρεύεται με τα ίδια φάρμακα, δεν κρυώνει το χειμώνα και ζεσταίνεται το καλοκαίρι, ακριβώς όπως κι ο Χριστιανός; Αν μας τρυπήσετε, δεν ματώνουμε; Αν μας γαργαλίσετε, δεν γελάμε; Αν μας φαρμακώσετε, δεν πεθαίνουμε; Αν μας αδικήσετε, δεν θα εκδικηθούμε; Αν σας μοιάζουμε σ΄ όλα τ΄ άλλα, θα σας μοιάζουμε και σ΄ αυτό! Αν ένας Εβραίος αδικήσει Χριστιανό, πώς δείχνει αυτός την ταπεινοφροσύνη του; Μ΄ εκδίκηση! Αν Χριστιανός Εβραίο αδικήσει, πώς αυτός θα τ΄ αντιμετωπίσει, ύστερα απ΄ το παράδειγμα του Χριστιανού; Μ΄ εκδίκηση! Την ίδια προστυχιά που με διδάξατε θα κάνω, κι ο διάολος να με πάρει αν δεν γίνω καλύτερος απ΄ τους δασκάλους μου”.

Όπως και αν το δει κανείς, ο μισητός (στο έργο) Σάϋλοκ πέρασε στο πάνθεον των χαρακτήρων της παγκόσμιας δραματουργίας, ενώ αυτά τα λόγια που ΄βαλε στο στόμα του ο Σαίξπηρ περιγράφουν ουσιαστικά όχι μόνο την ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά και το παρόν και το μέλλον της.

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Η τέχνη του Βρεττάκου που μιλά

 Η αξία της τέχνης πιστοποιείται απ΄ την ωρίμανση της. Όλοι όσοι ασχολούνται με την τέχνη σπόρους φυτεύουν. Πολλοί καρπίζουν αλλά δεν ωριμάζουν όλοι. 

Ο Αλέξανδρος Βρεττάκος δεν είναι φωτογράφος. Σπορέας της τέχνης της φωτογραφίας είναι και εμείς τυχεροί που είδαμε τους καρπούς του να ωριμάζουν και να ευφραίνουν μυαλό μα και καρδιά. Γιατί τα έργα του το πετυχαίνουν αυτό. Συγκινούν και προβληματίζουν.
Αν κάτι φαίνεται ξεκάθαρα στην τελευταία του έκθεση φωτογραφίας είναι η πορεία που διήνυσε για να φτάσει σήμερα να εκτίθεται μπροστά μας, όχι ως ένας καλός τεχνίτης, αλλά με ξεκάθαρη άποψη, την οποία θαρραλέα εκφράζει κι ας κρύβει ρίσκο αυτό. Γιατί ο φακός του είναι η δική του ματιά στο διάβα των δικών μας χρόνων, αφού όσα απεικονίζει τέμνονται, προσομοιάζουν, μέχρι και που ταυτίζονται με δικά μας προσωπικά βιώματα.

«Γιαλάν Ντουνιάς» του Μιχάλη Πιτένη, εκδόσεις Γράφημα Της Δήμητρας Καραγιάννη (περ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, τ. 211-212, χειμώνας 22-23)

Ο Μ.Π. είναι από τις διακριτές πνευματικές οντότητες της πόλης, της περιοχής και όχι μόνο. Συγγραφέας πολλών μυθιστορημάτων, τα οποία όχι άδ...