Στις 11 Ιουλίου 1998, σε ηλικία μόλις 55 ετών, έφυγε απ΄ τη
ζωή ο Παναγιώτης Κονδύλης, φιλόσοφος
και συγγραφέας που ήταν απ΄ τους πρώτους που διείδε την παρακμή της σύγχρονης
Ελλάδας και προσπάθησε μέσα από ορισμένα σημαντικά κείμενα που μας άφησε να την
ερμηνεύσει και να την αιτιολογήσει.
Τη μέρα
που χάθηκε τον θυμήθηκε και τον μνημόνευσε το arti news με ένα κείμενο υπό τον τίτλο "Ποιος θυμάται τον
Παναγιώτη Κονδύλη;", όπου υπήρχαν κάποιες απ΄ τις απαντήσεις που ΄χε δώσει
λίγους μήνες πριν το θάνατο του στο Σπ. Τσακνιά για μια συνέντευξη του στο
περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ.
Απ΄ αυτή
τη συνέντευξη αρκεί ένα μικρό απόσπασμα από μια εκ των απαντήσεων του για να
θαυμάσεις το πνευματικό μέγεθος, ενός ανθρώπου που μπορεί να λείπει απ΄ τη
σημερινή κοινωνία αλλά η πνευματική του παρακαταθήκη είναι τέτοια που αν
διαβαστεί ίσως μας βοηθήσει να δούμε με πιο καθαρή ματιά μπροστά μας..
"Μια από τις κρίσιμες ανακαλύψεις στην
πνευματική μου ζωή, την οποία έκαμα ¬ ευτυχώς όχι πολύ αργά ¬ όταν ακόμα αισθανόμουν
και ο ίδιος στρατευμένος, είναι ότι ο απέναντί σου, εκείνον που εσύ θεωρείς
αντίπαλο ή εχθρό σου, εκείνος που ίσως είναι διώκτης σου, μπορεί να έχει εξ
ίσου καθαρή συνείδηση και εξ ίσου αγνά κίνητρα όσο και εσύ, να διαπνέεται από
την ίδια ακλόνητη πεποίθηση για το δίκαιό του…".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου